به نقل از «فارس»

گروهی 2 هزار نفره در خط مقدم جهاد/از کمک به کارتن خواب‌ها تا پاسخگویی به نیاز بیماران شیمیایی

تاریخ انتشار: ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۱۷۰۰۷

گروه جهادی شهید علی چهارمیری در دوران شیوع کرونا به همه اقشار خدمات رساندند، از کارتن‌خواب‌های بی پناه تا افراد مسن و بیماران شیمیایی همه زیر چتر حمایتی این گروه قرار گرفتند.

معصومه چهار میری، مدیر گروه جهادی شهید علی چهار میری، امروز در گفت‌‌وگو با خبرنگار فارس در کرج، گفت: هفتم اسفند ماه سال 98  پس از شیوع گسترده کرونا در سطح کشور،  ما در این گروه جهادی فعالیت خود را با پخش بروشور و مشاوره آغاز کردیم در قالب ایستگاه‌های سلامت اقدام به برگزاری کلاس‌های مشاوره کردیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مدیر گروه جهادی شهید علی چهار میری افزود: با گذشت اندک زمانی متوجه شدیم که میزان ماسک و دستکش در سطح جامعه با کمبود مواجه شده است، از همین رو با کمک 20 خانوم جهادگر اقدام به تولید ماسک کردیم؛ در روزهای ابتدایی روزانه 500 ماسک تولید میشد که با گذشت زمان میزان تولید افزایش یافت.

 

وی ادامه داد: از طرفی دیگر اعضای تیم جهادی شهید علی چهار میری، شبانه در راستای ضدعفونی کردن معابر متوجه قشر کارتن خواب، کارگران بی پناه و کودکان کار شد که اهدای بسته‌های بهداشتی به این اقشار را در دستور کار خود قرار داد.

 

چهار میری با اشاره به اینکه این سه گروه تا حدودی فراموش شدند و کمتر مورد توجه قرار دارند، اضافه کرد: بسته‌های بهداشتی از جمله دستکش و ماسک و مواد ضد عفونی کننده را شامل بود میان افراد توزیع شد اما متاسفانه این قشر متصور بود که ویروس کرونا به دلیل اعتیاد به آن ها کارساز نیست و از این اقلام استفاده نمی‌کردند از همین رو دوره‌های مشاوره برای این افراد برگزار شد و در نهایت موفق شدیم تا آن‌ها را قانع کنیم.

مدیر گروه جهادی شهید علی چهار میری تصریح کرد: بعد از آغاز قرنطینه و تعطیلی مطبخ‌ها نگرانی دیگری از قبیل کمبود غذای برای قشر بی پناه دغدغه ما در گروه جهادی قرار گرفت که این بار پخت و توزیع غذای گرم به  صورت روزانه به مابقی فعالیت‌های ما اضافه شد.

چهار میری یادآور شد: میانگین روزانه 100 عدد غذای گرم میان کارتن خواب ها و کودکان کار توزیع می‌شود.

 

وی در ادامه به فشار روانی شیوع کرونا ویروس برای افراد مسن اشاره کرد و یادآور شد: قدم بعدی ما در گروه جهادی شهید علی چهار میری شناسایی افراد مسن منطقه بود تا در صدد نیازهای این افراد اقدام کنیم.

چهار میری اضافه کرد: در این گام اقلام مورد نیاز افراد مسن و ضعیف منطقه خریداری و میان آن‌ها توزیع می‌شود که البته با توجه به وسواس کرونایی این قشر و وحشتی که برای آن ها پیش آمده بود، دوره‌های مشاوره نیز برای آن‌ها برگزار کردیم.

 

وی گفت: یکی دیگر از اقدامات ما مربوط به خانواده‌هایی بود که شغل آن ها تحت تأثیر بیماری کرونا از بین رفته یا تعطیل شده است، از همین رو صندوق قرض الحسنه تعبیه شده و تا کنون به بیش از 30 خانوار وام 5 میلیون ریالی تعلق گرفته است.

مدیر گروه جهادی شهید علیچهار میری یاد آور شد: با توجه به اینکه شهید گروه جهادی ما، شهید شیمیایی بوده است سعی داشتیم به این قشر نگاه ویژه تری داشته باشیم، از همین رو سعی کردیم با رایزنی به صنایع دفاع ماسک‌هایی با لایه کربنی تهیه و میان این قشر توزیع کنیم.

وی با بیان اینکه در سه نوبت ماسک‌های ویژه بیماران شیمیایی و تنفسی توزیع شد، ادامه داد: این گروه نمی‌توانند از ماسک‌های معمولی استفاده کنند و حتما ماسک‌ها باید لایه کربنی داشته باشند.

چهار میری در پایان با اشاره به اینکه این گروه حدود دو هزار نفر جمعیت دارد، یادآور شد: اعضای گروه از اقشار مختلف جامعه هستند که هر یک در حیطه فعالیت خود به رشد و تقویت فعالی‌های گروه کمک کردند.

انتهای پیام/ج

منبع: فارس

کلیدواژه: شهید کارتن خواب ها بیماران کودکان کارتن خواب همین رو افراد مسن ماسک ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۱۷۰۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شک و تردید سالم است، اما در پزشکی می‌تواند خطرناک باشد!

فرارو- وقتی صحبت از اعتماد عمومی به میان می‌آید در پزشکی بر سر دوراهی قرار داریم. پس از وقوع پاندمی کووید که علم را تحت الشعاع سیاست قرار داد جای تعجبی نیست که اعتماد به علم پزشکی روندی فرسایشی را طی می‌کند. در واقع، اعتماد به پزشکان از ژانویه ۲۰۱۹ میلادی به این سو به پایین سطح خود رسیده است. در نتیجه، افراد بیش تری به دنبال صدا‌های کم‌تر متعارفی در عرصه سیاست هستند که به باور‌های آنان نزدیک‌تر است و تمایل دارند آن صدا‌ها را بپذیرند. برای مثال، "رابرت اف کندی جونیور" از نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری باوری به واکسن ندارد و از جمله افراد بدبین نسبت به این موضوع قلمداد می‌شود. نتیجه برخی از نظرسنجی‌ها از حمایت دو رقمی از او حکایت دارد. این می‌تواند زنگ خطری برای علم پرشکی باشد.

به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، این در حالیست که سیستم پزشکی در جلسات حضوری و هم چنین بولتن‌های بهداشت عمومی به اعتماد متکی است. بی اعنمادی می‌تواند پزشکان را به سوی فرسودگی شغلی سوق دهد و باعث بروز نتایج منفی‌ای برای بیماران شود که در صورت وجود اعتماد قابل اجتناب خواهند بود. زوال اعتماد به علم پزشکی و پزشکان تا حدی عامل  افزایش نرخ سرخک در بین کودکان واکسینه نشده، عدم رعایت غربالگری سرطان توصیه شده و امتناع از مصرف دارو‌های پیشگیری کننده است. هیچ راه حل آسانی در این مورد وجود ندارد. اگر راه‌هایی برای بازگرداندن و تقویت اعتماد به بیماران پیدا نشود جان افراد بیش تری از دست خواهد رفت.

در مورد پزشکان امریکایی این بی اعتمادی فضای نسبتا تازه‌ای می‌باشد و پیش‌تر چندان موضوع بی اعتمادی به پزشکان مطرح نبود.

تردید نسبت به پزشکی معادل نیهیلیسم پزشکی نیست. داده‌های پشت دارو‌هایی که پزشکان تجویز می‌کنند و تصمیماتی که می‌گیریم نباید تنها در اختیار ما باشد. افراد حق دارند اعداد را بررسی کنند و در مورد ریسک و منافع خود تصمیم بگیرند. با این وجود، زمانی که این شک و تردید به ناباوری مذموم و جبران ناپذیر تبدیل می‌شود می‌بینیم که برخی از بیماران تصمیمات خطرناکی اتخاذ می‌کنند و زمانی که پزشکان با ناامیدی پاسخ می‌دهند این موضوع صرفا باعث جدایی و فاصله بیش‌تر بین  پزشک از بیمار می‌شود.

اعتماد گاهی اوقات با ارائه واضح حقایق و ارقام قابل ترمیم است واقعیت آن است که اعتماد چیزی فراتر از  توضیح اعداد است. پزشکان چیز‌هایی در مورد بدن به بیماران می‌گویند که قابل مشاهده نیستند. پزشکان تغییرات سبک زندگی و دارو را برای درمان یا پیشگیری از مشکلاتی که ممکن است توسط بیمار احساس نشوند توصیه می‌کنند. جراحان به نسخه عمیقی از اعتماد به نام قرارداد جراحی اشاره می‌کنند: این ایده که وقتی افراد زیر چاقو می‌روند به جراح خود اجازه می‌دهند که بدن شان را باز کند تا آنان را بهتر کند. این اعتماد را باید به دست آورد.

در مواقع اضطراری بیماران این فرصت را ندارند که انتخاب کنند به چه کسی اعتماد کنند و تصمیمات پزشکی باید عجولانه و حتی در کسری از دقیقه اتخاذ شوند. بنابراین، بخشی از کار پزشکان ایجاد رابطه سریع است. این تصمیم گیری زمانی که اعتمادی که پیش‌تر بین بیمار و پزشک وجود داشته اکنون از بین رفته دشوارتر می‌شود.

در پزشکی به ایده تصمیم گیری مشترک اشاره می‌شود که در آن تصمیمات پزشکی به طور مشترک توسط پزشک و بیمار برخلاف لحن پدرانه سالیان گذشته گرفته می‌شوند. در نتیجه، پزشک به بیمار خود نمی‌گوید چه کاری را انجام دهد در عوض اطلاعات لازم را به او ارائه می‌دهد تا بیمار بتواند مسیری را که برایش مناسب است انتخاب کند. اگر بیمار نخواهد یا نتواند آن چه را که پزشک مطرح می‌کند باور کند دانش پزشکی بی فایده می‌شود.